Tag Archives: wyka siewna z rośliną podporową

NAPIĘCIE ZWIĄZANE Z ZADANIEM

9 marca 2016   Teorie jako całość   Brak komentarzy
7

Napięcie związane z zadaniem jest centralnie zlokalizowanym czynnikiem wzmacniającym, działającym na te związki, które są trwałymi rezultatami uczenia się. Napięcie związane z za­daniem jest zdefiniowane implicite w poniższej hipotezie (s. 82):„Nasza hipoteza jest następująca. Jeżeli dana osoba ma wykonać ja­kieś zadanie, to występuje u niej stan poznawczy, który można nazwać „napięciem związanym z zadaniem”. Każdy komponent zadania uczest­niczy w tym stanie napięcia dopóty, dopóki osoba spostrzega go jako część zadania, które ma być wykonane. W przypadku zadania związa­nego z uczeniem się, fakt, że reakcja jest skuteczna, czyli nagrodzona, prowadzi w rezultacie do percepcyjnego włączenia tej reakcji do za­dania, które ma być wykonane. Odpowiednio, reakcje nieskuteczne zo­stają wyłączone. A więc za poprawne można uznać te reakcje, które zostają włączone w system napięcia związanego z zadaniem, z którego wyłączone są reakcje niepoprawne. Eksperymenty opisane w tym roz­dziale będą zorientowane na hipotezę, że włączenie do systemu napięć związanych z zadaniem jest istotą właściwości nagród, polegającej na wzmacnianiu związków”.

Krystyna Zawodna
Cześć! Mam na imię Krystyna i jestem studentką filozofii. Od długiego czasu zastanawiałam się, czy pisanie bloga będzie dla mnie dobrym zajęciem. Na szczęście okazuje się, iż dużo ludzi to czyta i bardzo sobie ceni! Jestem niezmiernie zadowolona!
Czytaj więcej

W ZNANYM WZORZE

9 marca 2016   Teorie jako całość   Brak komentarzy

W tym dobrze znanym wzorze „E” jest „potencjałem pobu­dzenia” (czyli potencjałem wywołania redukcji). „H” jest „siłą nawyku” (zdeterminowaną przez liczbę prób), „D” jest popędem (w tym wypadku zdeterminowanym w znacznym stopniu przez stałość sytuacji bodźcowej), „K” jest „moty­wacją związaną z podnietą” (w tym wypadku zdeterminowaną  przez zmianę w stymulacji, uzależnioną od reakcji — patrz, „zmienne porównawcze” u Berlyne’a), wreszcie „I” jest „ha­mowaniem” (które w tym wypadku jest zdeterminowane między innymi przez liczbę prób nie wzmacnianych, czyli nie powodujących zmiany).Na podstawie tego krótkiego podsumowania możemy stwier­dzić że Fowler rozdzielił motywację „ciekawości” na dwie zmienne: „popęd znudzenia” oraz pewnego rodzaju „moty­wację związaną z podnietą w postaci zmiany”.Terminy H mogą być zaklasyfikowane jako terminy HN z neutralnym znaczeniem dodatkowym. Wszystkie te terminy I są terminami funkcjonalnymi, odnoszącymi się do procesów lub stanów — z wyjątkiem „H” (siła nawyku), który jest terminem dyspozycyjnym. D, K oraz I są terminami dyna­micznymi, odnoszącymi się do zmiennych wywierających wy­łącznie aktywujący wpływ na zachowanie (chociaż K — lub raczej związany z nią rR-sR — wywiera pewien wpływ ukie­runkowujący). H jest terminem kierunkowym, ponieważ „siła nawyku” jest zmienną wywierającą wyłącznie ukierunkowu­jący czy sterujący wpływ na zachowanie. E jest terminem wektorowym.

Krystyna Zawodna
Cześć! Mam na imię Krystyna i jestem studentką filozofii. Od długiego czasu zastanawiałam się, czy pisanie bloga będzie dla mnie dobrym zajęciem. Na szczęście okazuje się, iż dużo ludzi to czyta i bardzo sobie ceni! Jestem niezmiernie zadowolona!
Czytaj więcej