Tag Archives: nie kop pana bo się spocisz
MODEL INSTYNKTÓW

Reventlow adaptuje teorię oraz hierarchiczny model instynktów N. Tinbergena. Teoria ta była dokładnie analizowana w Theories of Motwation (Madsen, 1968). Dlatego w tym rozdziale ograniczymy się jedynie do zbadania najważniejszych aspektów reventlowowskiej wersji teorii Tinbergena. Główne zmienne przedstawione są na schemacie wykonanym przez Jorna T. Christiansena na podstawie opisu Reventlowa. między teoriami Reventlowa i Tinbergena polega na tym, ze Tinbergen stosuje terminy H z fizjologicznym znaczeniem dodatkowym, podczas gdy Reventlow stosuje terminy H me mające żadnego znaczenia dodatkowego. Odnoszą się one do czystych „zmiennych pośredniczących”, pojętych w wąskim znaczeniu. Inna różnica polega na tym, że Tinbergen zakłada istnienie hamowania wzajemnego między dwoma ośrodkami znajdującymi się na tym samym poziomie, a Reventlow zakłada interakcje facylitujące. Reventlow formułuje następującą hipotezę. Hipoteza ta jest tak samo jak u Tinbergena wielowy. miarowa. Jest to również hipoteza probabilistyczno-determi-li mstyczna, co jest zgodne z jego twierdzeniami metateore- tycznymi.Oprócz tej wyraźnie sformułowanej hipotezy Reventlow przedstawia rozważania dotyczące swobodnie formułowanej analogu werbalnej w celu wyjaśnienia pewnych stałych empirycznych, stwierdzonych w eksperymentach i wyrażonych w postaci modelu opisowego.
ZWIĄZEK MIĘDZY REAKCJAMI

Schemat ten ilustruje związek między reakcjami na bodźce j u osobnika badanego w trakcie eksperymentu a percepcją i poznaniem tego zachowania przez obserwatora. „1” przedstawia świat zewnętrzny, który jest źródłem bodźców dzia-1 łających zarówno na badanego osobnika, jak i na eksperymentatora. „2a” oznacza narządy zmysłowe badanego osobnika. „2b” ilustruje pole percepcyjne ośrodkowego układu nerwowego. „3” jest koordynującą i motywującą częścią OUN (ośrodkowego układu nerwowego). „4a” jest polem ruchowym OUN, a ,,4b” reprezentuje ruchy mięśniowe. „5” oznacza zachowanie zewnętrzne jako całość. Cyfry 2, 3 i 4 łącznie przedstawiają tak zwane Wrodzone Mechanizmy Wyzwalające (Innate Releasing Mechanisms IRM). Cyfra 1 zajmuje większy obszar niż 2a w celu podkreślenia faktu, że narządy zmysłowe u zwierząt nie są kompletnymi fizycznymi urządzeniami rejestrującymi. „6a” i „6b” przedstawiają narządy zmysłowe obserwatora. „6c” stanowi percepcyjną część jego układu nerwowego, determinującą jego doświadczenia fenomenologiczne obserwowanego zachowania („7”).„8” oznacza opis dokonany przez obserwatora, w którym zawarte są dane naukowe i który jest podstawą naukowego opracowania. „8a” nie jest na rysunku symetryczne w stosunku do „2a”, co symbolizuje, iż zwierzę reaguje na bodźce, o których nie wiemy, a z drugiej strony dzięki instrumentom pomiarowym mamy informacje o tych aspektach świata fizycznego, których nie mogą zarejestrować zwierzęce narządy zmysłowe.Podobnie też „6b” nie jest równe „4b” i „5”, co ilustruje, iż eksperymentator nie jest w stanie spostrzec całości reakcji zwierzęcia.