Oprócz modelu opisowego możemy też przytoczyć następujące prawa empiryczne :„Prawdopodobieństwo opuszczenia gniazda przez rybę (lub też wpły­nięcie do niego) wzrasta wykładniczo w miarę jak ryba przebywa coraz dłużej w gnieździe”.Prawo to wskazuje, że drugie z założeń Reventlowa dotyczące modelu opisowego nie może być utrzymane. „Pewne zachowania muszą być opisywane zarówno w kategoriach częstości ich rozpoczynania, jak i czasu trwania, a wydaje się, że między tymi dwoma danymi nie ma żadnego związku”.„Stan gniazda nie ma żadnego wpływu na czas trwania zachowa­nia związanego z gniazdem”.„Stan gniazda ma decydujący wpływ na rodzaj występujących, spe­cyficznych molekularnych zachowań związanych z gniazdem”.„Po przedostaniu się przez gniazdo, ryba opuszcza je znacznie szybciej niż przedtem i pozostaje z dala od niego przez długi czas” .„Zachowanie związane z gniazdem wzmaga się znacznie po zoba­czeniu samicy, ponieważ istnieje wtedy mniejsze prawdopodobień­stwo opuszczenia gniazda przez samca, jeżeli się w nim znajduje, oraz większe prawdopodobieństwo wejścia do gniazda, jeżeli znaj­duje się z dala od niego”. Konkretny poziom D książki Reventlowa zawiera wiele tabel przedstawiających ilościowe wyniki eksperymentów. Jednostki opisowe są raczej względu na swe właściwości formalne teoria ta jest systemem hipotez połączonym z modelem konkretnym.Jeśli chodzi o przynależność do kategorii epistemologicz­ne j, to teorię tę można zaklasyfikować jako konstruktywną teorię wyjaśniającą (teorią S-H-R). Nie obliczaliśmy I.H., wskaźnik teoria/empiria oceniamy jed­nak jako bardzo niski, ponieważ Reventlow wprowadza mało zmiennych hipotetycznych, a wiele zmiennych empirycz­nych.

Reventlow adaptuje teorię oraz hierarchiczny model instyn­któw N. Tinbergena. Teoria ta była dokładnie analizowana w Theories of Motwation (Madsen, 1968). Dlatego w tym roz­dziale ograniczymy się jedynie do zbadania najważniejszych aspektów reventlowowskiej wersji teorii Tinbergena. Główne zmienne przedstawione są na schemacie wykonanym przez Jorna T. Christiansena  na podstawie opisu Reventlowa. między teoriami Reventlowa i Tinbergena polega na tym, ze Tinbergen stosuje terminy H z fizjologicznym znaczeniem dodatkowym, podczas gdy Reventlow stosuje ter­miny H me mające żadnego znaczenia dodatkowego. Odnoszą się one do czystych „zmiennych pośredniczących”, pojętych w wąskim znaczeniu. Inna różnica polega na tym, że Tinbergen zakłada istnienie hamowania wzajemnego między dwoma ośrodkami znajdują­cymi się na tym samym poziomie, a Reventlow zakłada inter­akcje facylitujące. Reventlow formułuje na­stępującą hipotezę.  Hipoteza ta jest tak samo jak u Tinbergena wielowy. miarowa. Jest to również hipoteza probabilistyczno-determi-li mstyczna, co jest zgodne z jego twierdzeniami metateore- tycznymi.Oprócz tej wyraźnie sformułowanej hipotezy Reventlow przedstawia rozważania dotyczące swobodnie formułowanej analogu werbalnej w celu wyjaśnienia pewnych stałych empi­rycznych, stwierdzonych w eksperymentach i wyrażonych w postaci modelu opisowego.